เปิดตำนาน "ถังแดงเมืองลุง"

เปิดตำนานที่หลายคนอาจไม่เคยรู้

"ถังแดงเมืองลุง"

คอมมิวนิสต์และกรณีถังแดง" พัฒนาการหนึ่งของการขับเคลื่อนชุมชน 3,008 ศพ ที่ถูกสังหารไปในระหว่างปี 2508-2534 ในเหตุการณ์ "ถีบลงเขา เผาถังแดง" ยังเป็นที่จดจำรำลึกถึงและฝังความเจ็บร้าวไว้ในใจของคนที่สูญเสีย และเมื่อม่านควันแห่งความสะพรึงกลัวต่อ "ปีศาจคอมมิวนิสต์" นั้นเริ่มจากหายผ่านพ้นไป บวกกับสถานการณ์การเมืองคลี่คลายลง ประชาชนมีเสรีภาพและมีสิทธิมากขึ้น ตลอดจนสังคมไทยปัจจุบันกำลังสำลักความสะดวกสบายที่เฝ้ารอและเรียกร้องผู้ชนะ ในการแข่งขันอยู่ในกระแสทุนนิยม

การคุกคามปราบปรามการต่อสู้ของพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (พคท.) โดย ทางการในสมัยรัฐบาลจอมพลถนอม-ประภาส ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่อง และรุนแรงยิ่ง ขึ้นในปี พ.ศ. ๒๕๑๔ ภัยจากนโยบาย ๓ เรียบ (จับเรียบ ฆ่าเรียบและเผาเรียบ) เจ้าหน้าที่ประกอบด้วยทหาร ตำรวจ และ อ.ส.เข้าล้อมหมู่บ้าน...จับบรรดาราษฎรที่ต้องสงสัยไปเป็นจำนวนมาก แล้วทำการสอบสวนโดยวิธีการทารุณต่างๆ เช่น สอบสวน แล้วเมื่อไม่รับก็ยิงกรอกหู ใช้ค้อนทุบต้นคอ จับชาวบ้านใส่ถังแดงแล้วเผาทั้งเป็น บางครั้งก็ให้ถือมีด กันคนละเล่มฆ่ากันเอง และมีราษฎรอีกจำนวนมาก ที่ถูกจับไปแล้วหายสาบสูญไม่ได้กลับบ้าน

บางคราวเมื่อมีฝนตกหนัก ก็มักพบกะโหลกคนกลิ้งลงมาจากเขา ทำให้เชื่อกันว่า ราษฎรที่หายไปนั้น ถูกจับขึ้นเฮลิคอปเตอร์แล้วถีบลงมาจากกลางอากาศ ส่งผลที่โหดร้าย ต่อประชาชน ในพื้นที่จังหวัดภาคใต้เป็นอย่างมาก มีการจับผู้ต้องสงสัย อย่างเหวี่ยงแห และถูกใส่ร้ายโดยไม่ผ่านกระบวนการยุติธรรม ที่เป็นแบบแผนของอารยชน แต่อยู่ภายใต้ อำเภอใจของผู้ปราบปราม ที่ไม่ได้ผ่านการศึกษาในสถาบันที่สอน และยกระดับจิตใจ ให้เห็นคุณค่าของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และสิทธิในทางการเมืองของ พลเมืองอย่างเพียงพอ ผู้ต้องสงสัยจำนวนมากถูกจับใส่กระสอบป่าน เอาขึ้นเครื่องบิน แล้วไปถีบลงเขา ที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี และนครศรีธรรมราช จับกุมผู้คน และเผาบ้านทั้งหมู่บ้านที่ควนหินกอง อำเภอทุ่งสง จับกุมผู้คนและเผาในถังแดง (ถังน้ำมัน ๒๐๐ ลิตร) จำนวนมากมาย ปรากฏตามเอกสารหลายแห่งที่ระบุว่ามีจำนวนถึง ๓,๐๐๘ ศพ ส่วนใหญ่เป็นคนที่จังหวัดพัทลง ุแต่ทางราชการก็ปกปิดเรื่องไว้ จนเพิ่งถูกเปิดโปงอื้อฉาวออกมาภายหลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม พ.ศ.2516

กระนั้น....จนถึงวันนี้ การกลับมากล่าวถึงความจริง "กรณีถังแดง" กล่าวถึงเหตุแห่งความสูญเสีย กล่าวถึงคุณูปการในการเสียสละต่อสู้กับอำนาจทมิฬ กล่าวถึงพลังทำร้ายต่อกันอันเกิดจากความงมงาย เพราะถูกครอบงำจนหวาดกลัวออกอากัปกริยาระแวงภัยต่อกันของสังคมไทยโดยเฉพาะ ผู้มีอำนาจ หรือแม้แต่กล่าวถึงบทเรียนของชุมชน ประชาชนชั้นรากหญ้าที่ต้องเข้าไปสู่สนามแห่งการต่อสู้และต้องสูญเสียชีวิต มากมาย เพียงเพื่อลดทอนความระแวงและสะพรึงกลัวของผู้มีอำนาจนั้น กลับไม่เกิดขึ้นเลย แทบจะในทุกๆ พื้นที่การศึกษา ทุกระดับอำนาจของรัฐ หรือในกระบวนการเคลื่อนไหวของสังคม ว่าจะให้ "ดวงวิญญาณผู้สูญเสียชีวิตครั้งนี้ ถูกจารึกไว้ในหน้าใดของประวัติศาสตร์ และในที่ทางใดของหัวใจคนในสังคม"

+++ ถ่ายทอดความทรงจำของอดีตสหายเขต 07 แห่งเทือกเขาบรรทัด
"สถานการณ์เริ่มรุนแรงมากยิ่งขึ้นเพราะทางเจ้าหน้าที่ใช้กำลังเข้าปราบ ปราม ใช้สงครามจิตวิทยาข่มขู่สารพัดหลายคนถูกจับไปซ้อมและถูกบังคับให้ต่อต้านคน ทุกหมู่บ้านต้องเข้าร่วมกับเจ้าหน้าที่ถ้าใครไม่ร่วมมือก็อยู่ไม่ได้ คนส่วนหนึ่งทำตามเจ้าหน้าที่ออกหาข่าวค้นหาที่ที่คิดว่าพวกเราอยู่
ดังนั้นภายในของพวกเราต้องอบรมให้การศึกษาไม่ให้ทุกคนออกไปไหน เรื่องแสงเสียงและร่องรอยจึงถูกเข้มงวดอย่างจริงจัง หลายคนรู้สึกท้อแท้เหนื่อยหน่ายบวกกับความกลัวถูกยิงมองไม่เห็นอนาคตที่มา อยู่กลางดินกลางโคลน นอนไม่เต็มที่ กินไม่เต็มท้อง